ان-استیل سیستئین

ان-استیل سیستئین از آمینو اسید ال-سیستئین بدست می آید. آمینواسیدها اجزای سازنده پروتئین ها می باشند. ان-استیل سیستئین کاربردهای فراوانی دارد. 

ان-استیل سیستئین جهت مسمویت استامینوفن و مونوکسید کربن استفاده می شود. همچنین جهت درد قفسه سینه (آنژین ناپایدار)، انسداد مجاری صفراوی در نوزادان، بیماری اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS، بیماری گرگ)، آلزایمر، واکنش های حساسیتی به داروهای ضد تشنج  مثل فنی توئین، عفونت چشمی مثل التهاب ملتحمه-قرنیه استفاده می شود. همچنین جهت کاهش سطح کلسترول، هوموسیستئین (هوموسیستئین بالا یک ریسک فاکتور مهم جهت بیماران قلبی می باشد)، خطر حمله قلبی و سکته در بیماران کلیوی شدید استفاده می شود. 

برخی از مردم ان-استیل سیستئین را جهت موارد زیر استفاده می کنند: 

برونشیت، بیماری احتقانی مزمن ریوی، تب یونجه، بیماری ریوی به نان آلولوتیس فیبروز دهنده، سرطان سر و گردن، سرطان ریه. همچنین جهت درمان برخی از انواع تشنج، عفونت گوش، عوارض دیالیز کلیوی، سندروم خستگی مزمن، بیماری خود ایمنی مثل سندروم شوگرن، پیشگیری از عوارض آسیب های ورزشی، رادیودرمانی، افزایش مقاومت بدن در برابر آنفولانزا، سم زدایی فلزهای سنگین مثل جیوه، سرب،  کادمیوم استفاده می شود. 

ان-استیل سیستئین جهت پیشگیری از موارد زیر استفاده می شود: 

آسیب کبدی، محافظت در برابر آلاینده های زیستی مثل مونوکسید کربن، کلروفرم، اورتان، برخی از آفت کش ها، جهت کاهش سمیت داروهای ضد سرطان ایزوفسفوماید و دوکسی روبیسین، درمان سردرد ناشی از مصرف الکل، پیشگیری از آسیب کلیوی ناشی از اشعه ایکس، جهت بیماری نقص ایمنی اکتسابی (ایدز). 

اعضای تیم درمانی ان-استیل سیستئین را بصورت داخل وریدی جهت موارد زیر استفاده می کنند: 

مسمویت با استامینوفن، مسمویت با اکریلونیتریل، اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS، بیماری گریگ)، نارسایی کلیوی همراه با آسیب کبدی (سندروم کبدی-کلیوی)، جهت درد قفسه سینه به همراه نیتروگلیسرین، حمله قلبی به همراه نیتروگلیسیرین و استرپتوکینیز، پیشگیری از نارسایی چند ارگان که می تواند منجر به مرگ شود. 

ان-استیل سیستئین بصورت استنشاقی جهت مشکلات ریوی مثل ذات الریه، برونشیت، آمفیزم، سیستیک فیبروز استفاده می شود. 

چگونه عمل می کند؟

ان-استیل سیستئین از طریق اتصال به متابولیت های استامینوفن، مسمویت با استامینوفن را درمان می کند.. همچنین یک آنتی اکسیدان می باشد که جهت پیشگیری از سرطان استفاده می شود. 

ان-استیل سیستئین در موارد زیر موثر است: 

مسمویت با استامینوفن: ان-استیل سیستئین جهت کاهش نرخ مرگ و میر و پیشگیری از آسیب های غیر قابل برگشت مسمومیت با استامینوفن موثر است. در این مورد، مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به اندازه مصرف وریدی آن موثر است. 

جمع شدن بخش یا کل ریه ها (آتلکتازی): ان-استیل سیستئین در درمان آتلکتازی به دلیل انسداد توسط مخاط موثر می باشد. 

تست تشخیصی ریوی: ان-استیل سیستئین جهت آماده سازی افراد جهت تست های تشخیصی ریوی موثر می باشد. 

مراقبت از افرادی که توسط لوله تنفس می کنند (کسانی که تراکئوستومی انجام داده اند): ان-استیل سیستئین از چرک کردن در افرادی که لوله در نای خود گذاشته اند، جلوگیری می کند. 

ان-استیل سیستئین ممکن است در موارد زیر موثر باشد: 

درد قفسه سینه (آنژین): مصرف خوراکی یا تزریق وریدی ان-استیل سیستئین به همراه نیتروگلیسیرین علایم درد قفسه سینه را بهتر می کند. به نظر می رسد مصرف وریدی ان-استیل سیستئین از تحمل به نیتروگلیسیرین جلوگیری کند. مصرف آن بصورت خوراکی نیز ممکن است از تحمل به نیتروگلیسیرن جلوگیری کند، اما نتایج تحقیقات در خصوص این اثر متناقض است. 

اختلال دوقطبی: به نظر می رسد مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین علایم افسردگی را در افراد مبتلا به اختلال دوقطبی کاهش دهد. 

تورم مجاری هوایی (برونشیت): به نظر می رسد مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین علایم تنگی نفس به دلیل تورم مجاری هوایی (در نتیجه تماس با گاز خردل) را کاهش دهد. همچنین مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به مدت ۳-۶ ماه از عود بیماری در افراد مبتلا به تورم مجاری هوایی مزمن جلوگیری می کند. البته مصرف آن برای مدت زمان کمتر به نظر نمی رسد مفید باشد. 

بیماری احتقانی ریوی مزمن: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین علایم عود بیماری را تا ۴۰% کاهش می دهد و موجب رقیق شدن مخاط می شود، البته ممکن است سبب افزایش خطر انسداد لوله تنفسی شود. 

مشکلات کلیوی ناشی از تست های اشعه ایکس: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به پیشگیری از مشکلات کلیوی (در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی) ایجاد شده توسط برخی از رنگ هایی که در هنگام تست های اشعه ایکس استفاده می شود، جلوگیری می کند. این اثر می تواند در افراد مبتلا به نارسایی کلیوی متوسط تا شدید ایجاد شود. البته به نظر نمی رسد اثری در افراد دارای کلیه سالم داشته باشد. 

بیماری های کلیوی شدید: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به پیشگیری از مشکلاتی مثل حمله قلبی و سکته در افراد مبتلا به مشکلات کلیوی شدید جلوگیری می کند. کاهش خطر بروز این مشکلات می تواند تا ۴۰% باشد. البته ان-استیل سیستئین خطر کلی مرگ یا مرگ در نتیجه بیماری های قلبی را در این دسته از افراد کاهش نمی دهد. 

حملات صرع: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به درمان برخی از انواع صرع کمک می کند. 

آلوئولیت فیبروزدهنده: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین کارایی ریه را در افراد مبتلا به آلوئولیت فیبروزدهنده بهبود می بخشد. 

بالا بودن سطح هوموسیتئین: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین سطح هوموسیستئین را کاهش می دهد. بالا بودن سطح هوموسیستئین یک ریسک فاکتور بیماری قلبی می باشد. 

بالا بودن سطح چربی خون: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به نظر می رسد سطح چربی خون را در افراد مبتلا به چربی خون بالا کاهش می دهد. 

عوارض ایفوسفاماید: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین،  از عوارض جانبی ایفوسفاماید (داروی ضد سرطان) جلوگیری می کند. البته به نظر می رسد مثنا موثرتر از ان-استیل سیستئین باشد. 

آنفولانزا: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به نظر می رسد علایم آنفولانزا را کاهش می دهد. 

حمله قلبی: تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین به همراه نیتروگلیسیرین و استرپتوکیناز به حفظ کارایی قلب در افراد، پس از حمله قلبی کمک می کند. 

تحمل به نیترات: تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین از تحمل به نیترات جلوگیری می کند. مصرف خوراکی آن نیز ممکن است از تحمل به نیترات جلوگیری کند، اما نتایج تحقیقات در مورد این اثر متناقض است.

اختلال مو کندن: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین اختلال مو کندن را تا ۴۰% کاهش می دهد. 

ان-استیل سیستئین ممکن است در موارد زیر موثر نباشد: 

اسکلروز جانبی آمیوتروفیک: تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین علایم اسکلروز جانبی آمیوتروفیک را بهبود نمی بخشد. 

مشکلات تنفسی در نوزاد نارس: به نظر نمی رسد مصرف استنشاقی ان-استیل سیستئین از مشکلات تنفسی در نوزادان نارس جلوگیری  کند. 

سیستیک فیبروز: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی یا استنشاقی ان-استیل سیستئین کارایی ریه را در افراد مبتلا به سیستیک فیبروز بهبود ببخشد. البته مصرف دزهای بالای خوراکی آن ممکن است علایم تورم را در این دسته از افراد بهبود ببخشد. 

عوارض جانبی دوکسوروبیسین: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از عوارض جانبی دوکسوروبیسین (داروی ضد سرطان) جلوگیری کند. 

حساسیت به نور (پروتوپورفیری اریتروپویتیک، EPP): مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از حساسیت به نور در افراد مبتلا به اختلال EPP جلوگیری می کند. 

هپاتیت: به نظر می رسد مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین در درمان هپاتیت ویروسی کمکی نمی کند. همچنین اثری در بهبود پاسخ به اینترفرون در افراد مبتلا به هپاتیت سی ندارد. البته ممکن است به پیشگیری از عود هپاتیت سی کمک کند. 

ایدز: به نظر نمی رسد مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به بهبود کارایی سیستم ایمنی و کاهش تعداد ویروس ها در افراد مبتلا به ایدز کمک کند. البته ممکن است به بهبود کارایی سیستم ایمنی در افراد مبتلا به ایدز که سطح گلوتاتیون آنها پایین است، کمک کند. گلوتاتیون ماده شیمیایی موجود در بدن است که از ان-استیل سیستئین به دست می آید. 

پایین بودن فشار خون: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین خطر نارسایی کلیوی را در افرادی که فشار خون آنها برای طولانی مدت پایین است، کاهش نمی دهد.

بیماری کلیوی: به نظر نمی رسد مصرف ان-استیل سیستئین علایم بیماری کلیوی طولانی مدت را بهبود ببخشد. 

پیوند کبد: به نظر نمی رسد تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین در هنگام پیوند و نگهداری کبد در محلول سرد حاوی ان-استیل سیستئین قبل از پیوند، از رد پیوند جلوگیری  کند. 

التهاب پانکراس: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از التهاب پانکراس در افراد تحت برخی از پروسیژرهای تشخیصی که منجر به التهاب پانکراس می شود، جلوگیری نمی کند.همچنین تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین به همراه سلنیم و ویتامین سی از نارسایی پانکراس در افراد مبتلا به التهاب شدید پانکراس جلوگیری نمی کند. 

پوکی استخوان بعد از یائسگی: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از پوکی استخوان بعد از یائسگی جلوگیری نمی کند. 

بهبودی پس از جراحی: مصرف خوراکی یا تزریقی ان-استیل سیستئین به کاهش خطر حمله قلبی، سکته، آسیب کلیوی یا مرگ پس از جراحی کمک می کند. ان-استیل سیستئین ممکن است به پیشگیری از ضربان قلب نامنظم پس از جراحی کمک کند، اما نتایج متناقض است. 

ان-استیل سیستئین احتمالا در موارد زیر موثر نیست: 

آلزایمر: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین علایم آلزایمر را بهبود نمی بخشد. 

سرطان سر و گردن: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از تشکیل تومورهای جدید در افراد مبتلا به سرطان سر و گردن جلوگیری نمی کند و به بهبودی نیز کمکی نمی کند. 

سرطان ریه: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از تشکیل تومورهای جدید در افراد مبتلا به سرطان ریه جلوگیری نمی کند و به بهبودی نیز کمکی نمی کند. 

درمان نارسایی ارگان: تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین ممکن است خطر مرگ را در افراد مبتلا به نارسایی چند ارگان افزایش دهد. 

شواهد کافی جهت مصرف ان-استیل سیستئین در موارد زیر موجود نیست و نیاز به مدارک بیشتری جهت اثبات اثربخشی آن در این موارد می باشد: 

سندروم زجر تنفسی شدید: برخی از تحقیقات نشان می دهند که تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین خطر مرگ را در افراد مبتلا به سندروم زجر تنفسی کاهش می دهد و باعث بهبود کارایی ریه می شود. البته نتایج تحقیقات در خصوص این اثر متناقض است. 

آدرنولوکودیستروفی (ALD):  تحقیقات اولیه نشان می دهد که تزریق داخل وریدی یا مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین ممکن است سبب بهبودی کارایی مغز در افراد مبتلا به آدرنولوکودیستروفی شود. 

کوه گرفتگی: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ان-استیل سیستئین از بی اشتهایی عصبی یا سایر مشکلات خوردن وابسته به کوه گرفتگی جلوگیری نمی کند. 

آسم: تحقیقات اولیه نشان می دهد که استنشاق ان-استیل سیستئین به همراه ایزوپروترونئول به بهبود کارایی ریه و کاهش غلظت خلط در افراد مبتلا به آسم کمک می کند. 

جراحی بای پس قلبی: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ان-استیل سیستئین از مرگ در افراد تحت بای پس قلبی جلوگیری نمی کند و باعث بهبود عوارض پس از جراحی نمی شود. 

وابستگی به کوکایین: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین میل به مصرف کوکائین را در افراد معتاد به کوکایین کاهش نمی دهد. البته نتایج تحقیقات متناقض است. 

سرطان روده: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین خطر سرطان روده و مقعد را در افراد مبتلا به پولیپ روده ای آدنوماتوز ممکن است کاهش دهد.

پلاک دندانی: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف دهانشویه حاوی ۱۰% ان-استیل سیستئین ممکن است پلاک دندانی را کاهش دهد. 

سندروم خشکی چشم: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف محلول چشمی  ۲۰% برخی از علایم سندروم خشکی چشم را کاهش می دهد. 

کارایی ورزشکاران: تحقیقات اولیه نشان می دهد که تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین قبل از ورزش و در هنگام آن زمان خسته شدن ورزشکاران را به تعویق می اندازد. 

عفونت هلیکوباکتر پیلوری: برخی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به همراه درمان عادی، تعداد افرادی را که در آنها بهبودی کامل حاصل می شود، افزایش می دهد. البته سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف ان-استیل سیستئین به همراه زردچوبه، لاکتوفرین گاوی و پنتوپرازول کمکی به درمان عفونت هلیکوباکتر پیلوری نمی کند. 

نارسایی کلیوی در افراد مبتلا به بیماری کبدی: تحقیقات اولیه نشان می دهد که تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین ممکن است موجب بهبود کارایی کلیه در افراد مبتلا به سندروم هپاتورنال (نوعی نارسایی کبدی) شود. 

تلانژکتازی هموروژیک ارثی (نوعی اختلال خونی): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ان-استیل سیستئین تعداد و شدت دفعات خون دماغ شدن را در طول روز در افراد مبتلا به این اختلال خونی کاهش می دهد. البته به نظر نمی رسد اثری در کاهش تعداد دفعات خون دماغ شدن شبانه داشته باشد. 

نازایی: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین غلظت اسپرم را در مردان افزایش می دهد اما اثری در افزایش حرکت اسپرم در مردان نابارور ندارد. در خانم های دارای مشکلات ناباروری مصرف همزمان ان-استیل سیستئین و کلومیفن تاثیری در کاهش تعداد دفعات سقط و یا بهبود باروری ندارد. 

بیماری پوستی به نام ایکتیوز: مصرف پوستی ان-استیل سیستئین ممکن است به درمان لاملار ایکتیوز کمک کند. 

مالاریا: تحقیقات اولیه نشان می دهد که تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین به همراه داروی ضد مالاریا آرتسونیت تاثیری در کاهش علایم و پیشگیری از مرگ در افراد مبتلا به مالاریای شدید ندارد. 

سقط جنین: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به همراه فولیک اسید در پیشگیری از سقط در خانم های دارای سابقه سقط بیش از مصرف فولیک اسید به تنهایی موثر است. 

مشکلات عصبی ایجاد شده توسط اگزالیپلاتین: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین خطر آسیب عصبی را در افراد دریافت کننده اگزالیپلاتین کاهش می دهد. 

سندروم تخمدان پلی کیستیک: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین حساسیت به انسولین را در افراد مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک که سطح انسولین آنها بالا است، افزایش می دهد. البته به نظر نمی رسد اثری در تنظیم قند قبل از غذا یا سطح انسولین داشته باشد. در خانم های مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک که مصرف داروی کلومیفن سیترات به تنهایی جهت تحریک تخمک گذاری موثر نیست، مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین و کلومیفن سیترات سبب افزایش تعداد دفعات تخمک گذاری و باروری می شود. البته به نظر می رسد مصرف متفورمین جهت بهبود تخمک گذاری در این دسته از بیماران موثر تر از  ان-استیل سیستئین باشد. 

زایمان زودرس: به نظر می رسد مصرف همزمان ان-استیل سیستئین و هورمون های استروییدی از هفته ۱۶-۱۸ بارداری و ادامه دادن آن تا زمان زایمان، بیش از مصرف هورمون های استروییدی در پیشگیری از زایمان زودرس موثر باشد. البته مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از هفته ۲۵-۳۳ بارداری و ادامه دادن آن تا زمان زایمان، به نظر نمی رسد نقشی در پیشگیری از زایمان زودرس در افراد مبتلا به فشار خون دوران بارداری (پری-اکلمپسیا) یا سندروم HELLP داشته باشد. 

اسکیزوفرنی: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین به مدت ۶ ماه شدت علایم را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کاهش می دهد. البته به نظر نمی رسد مصرف ان-استیل سیستئین فقط به مدت ۲ ماه تاثیری در بهبودی داشته باشد. 

شوک سپتیک: تزریق داخل وریدی ان-استیل سیستئین ممکن است به بهبود تنفس در افراد مبتلا به شوک سپتیک کمک کند. البته به نظر نمی رسد از مرگ ناشی از شوک سپتیک جلوگیری کند. 

اختلال خود ایمنی سندروم شوگرن: مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین ممکن است برخی از علایم سندروم شوگرن مثل درد و قرمزی چشم، بوی بد دهان یا تشنگی در طول روز را کاهش دهد. البته بر اساس مطالعات بالینی به نظر نمی رسد اثری در کاهش خشکی چشم داشته باشد. 

کولیت اولسراتیو: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف خوراکی ان-استیل سیستئین از عود بیماری در افرادی که مسالامین مصرف می کنند، جلوگیری نمی کند. 

سایر مواردی که نیاز به مدارک بیشتر جهت اثبات اثربخشی ان-استیل سیستئین دارند: 

• مسمویت با کربن مونوکسید
• واکنش های حساسیتی به فنی تویین
• عفونت گوش
• تب یونجه
• مسمویت با فلزات سنگین مثل جیوه، سرب، کادمیوم
• سندروم خستگی مزمن
• پیشگیری از آسیب کبد الکلی
• محافظت در برابر آلاینده های زیستی

مصرف ان-استیل سیستئین به صورت داروی نسخه ای در عمده بزرگسالان احتمالا بی خطر می باشد. ان-استیل سیستئین می تواند موجب تهوع، استفراغ، اسهال و یبوست شود. به ندرت، می تواند موجب راش، تب، سردرد، خواب آلودگی، افت فشار خون و مشکلات کبدی شود. 

در مصرف استنشاقی می تواند موجب تورم دهان، آبریزش بینی، خواب آلودگی، حالت چسبندگی، و احساس فشار در قفسه سینه شود. 

ان-استیل سیستئین همچنین می تواند بوی بدی ایجاد کند که رفع آن مشکل باشد. 

توصیه ها و هشدارهای مخصوص: 

بارداری و شیردهی: مصرف خوراکی و استنشاقی ان-استیل سیستئین در دوران بارداری ممکن است بی خطر باشد. ان-استیل سیستئین می تواند از بند ناف عبور کند اما هیچ شواهدی مبنی بر ایجاد آسیب برای نوزاد و مادر وجود ندارد. البته ان-استیل سیستئین تنها در صورتی باید در خانم باردار استفاده شود که واقعا نیاز باشد، مثلا در موارد مسمویت با استامینوفن. 

اطلاعات کافی قابل اعتماد در خصوص ایمنی مصرف این دارو در دوران شیردهی موجود نیست. بهتر است احتیاط کنید و از مصرف آن اجتناب کنید. 

آسم: این نگرانی وجود دارد که مصرف خوراکی یا استنشاقی ان-استیل سیستئین ممکن است سبب گرفتگی برونش در افراد مبتلا به آسم شود. در صورت ابتلا به ان-استیل سیستئین و آسم، بیمار توسط اعضای تیم درمان مورد پایش قرار گیرد. 

اختلالات خون ریزی دهنده: ان-استیل سیستئین سرعت انعقاد خون را کم می کند. این نگرانی وجود دارد مصرف ان-استیل سیستئین ممکن است سبب افزایش خطر خون ریزی و کبودی در افراد مبتلا به اختلالات خون ریزی دهنده شود. 

جراحی: ان-استیل سیستئین ممکن است سرعت انعقاد خون را کم کند. این ممکن است سبب افزایش خطر خون ریزی در هنگام جراحی و پس از آن شود. حداقل ۲ هفته قبل از جراحی از مصرف ان-استیل سیستئین اجتناب کنید. 

تداخلات شدید: از این ترکیب دارویی اجتناب کنید: 

نیتروگلیسیرین: نیتروگلیسیرین عروق خونی را گشاد می کند و سبب افزایش جریان خون می شود. مصرف همزمان آن با ان-استیل سیستئین سبب افزایش اثرات نیتروگلیسرین می شود. این اثر می تواند سبب افزایش عوارض جانبی مثل سردرد، سرگیجه و احساس سبکی سر شود. 

تداخلات حد متوسط: در خصوص این دسته از ترکیبات دارویی هوشیار باشید: 

زغال فعال: زغال فعال جهت پیشگیری از مسمویت در افرادی که استامینوفن و سایر داروها زیاد مصرف می کنند، استفاده می شود. زغال فعال به داروها در دستگاه گوارش متصل می شود و از جذب آنها جلوگیری می کند. مصرف همزمان زغال فعال با ان-استیل سیستئین ممکن است سبب کاهش اثربخشی آن در پیشگیری از مسمویت شود.