کپسیکوم یا فلفل قرمز

کپسیکوم یک گیاه است که تحت عنوان فلفل تند یا فلفل قرمز شناخته می شود. میوه آن جهت تهیه دارو استفاده می شود. 

فلفل قرمز در موارد مختلفی استفاده می شود، از جمله: مشکلات گوارشی (مشکلات هضم) مثل دل درد، نفخ، گرفتگی و اسهال. همچنین جهت مشکلات قلب و عروق مثل تشکیل لخته، بالا بودن کلسترول خون، پیشگیری از بیماری های قلبی استفاده می شود. 

سایر مصارف شامل موارد ذیل می باشد: دندان درد، اعتیاد به الکل، مالاریا، تب، کمک به افراد دارای مشکل بلع. 

فلفل قرمز به صورت موضعی بر روی پوست جهت موارد ذیل استفاده می شود: استئو آرتریت (التهاب مفاصل)، روماتیسم مفصلی، زونا، فیبرومیلژیا (درد عضلانی و مفاصل)، درد ناشی از نوروپاتی دیابتی یا نوروپاتی ناشی از ابتلا به HIV، سایر دردهای عصبی، کمردرد، اسپاسم عضلانی.  

فلفل قرمز همچنین جهت التهاب حنجره غرغره می شود. بعلاوه به عنوان یک عامل بازدارنده از مکیدن انگشتان دست و جویدن ناخن ها نیز استفاده می شود. 

برخی از مردم فلفل قرمز را در بینی می گذارند تا تب یونجه، سردرد های میگرنی، سردردهای خوشه ای و عفونت سینوس ها را درمان کنند. 

گونه از فلفل قرمز در حال حاضر به عنوان یک فرم دارویی جهت میگرن، استئوآرتریت و درد مورد مطالعه قرار گرفته است. 

گونه از از فلفل قرمز در تماس با صورت باعث درد چشم و سایر عوارض ناخوشایند می شود. این گونه در تهیه اسپری های فلفل محافظتی استفاده می شود. 

چگونه کار می کند؟

میوه فلفل حاوی مواد شیمیایی به نام کاپسایسین است. در مصرف موضعی این ماده شیمیایی باعث کاهش درد و حس می شود. 

فلفل قرمز احتمالا در موارد زیر موثر باشد: 

درد: مصرف فلفل قرمز بر روی پوست احتمالا برای درد روماتیسم مفصلی، استئوآرتریت، سوریازیس، زونا و نوروپاتی دیابتی مفید باشد. نقش جز فعال فلفل قرمز یعنی کاپسایسین جهت موارد ذکر شده با تائید سازمان غذا و داروی آمریکا رسیده است. 

فلفل قرمز ممکن است در موارد زیر موثر باشد: 

کمردرد: زمانی که فلفل قرمز بر روی پوست استفاده می شود، نقاط دردناک و حساس را در افراد مبتلا به فیبرومیلژیا کاهش می دهد. 

کاهش علایم بیماری پوروریگو نودولاریس: پوروریگو نودولاریس یک بیماری پوستی است که باعث تشکیل نودول های پوستی و خارش پوست می شود. فلفل قرمز می تواتد علایم این بیماری را برطرف کند. ممکن است از ۲۲ هفته تا ۳۳ ماه زمان ببرد تا فایده دارو ظاهر شود. با قطع دارو ممکن است علایم برگردد. 

سردرد خوشه ای: به نظر می رسد مصرف فلفل قرمز در بینی باعث کاهش دفعات و شدت سردرد های خوشه ای می شود. بهترین حالت این است که فلفل در سوراخی از بینی استفاده شود که سردرد در همان جا اتفاق افتاده است. 

آبریزش بینی: مصرف فلفل قرمز در بینی ممکن است علایم آبریزش همیشگی (نه آبریزش ناشی از عفونت یا حساسیت) را برطرف کند. برخی اوقات این اثر مفید برای ۶-۹ ماه باقی می ماند. 

شواهد کافی جهت مصرف فلفل قرمز در موارد زیر موجود نیست و به مدارک بیشتری جهت اثبات اثربخشی آن در این موارد نیاز است: 

زخم معده: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد افرادی که به طور متوسط ۲۴ بار فلفل قرمز در ماه استفاده می کنند نسبت به افرادی که ۸ بار استفاده می کنند، کمتر شانس ابتلا به زخم معده دارند. این نتیجه در مورد مصرف فلفل قرمز به صورت پودر، سس یا پودر کاری و غذای محتوی فلفل قرمز نیز صادق می باشد. 

سوزش معده: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف پودر فلفل قرمز به صورت کپسول ۳ بار در روز قبل از غذا سوزش معده را کاهش می دهد. البته در برخی از افراد علایم سوزش معده با این درمان بدتر شد. 

سندروم روده تحریک پذیر: شواهد اولیه نشان می دهد که مصرف فلفل قرمز کمکی به علایم سندروم روده تحریک پذیر نمی کند. 

تب یونجه: شواهد متناقضی جهت کارایی فلفل قرمز در کاهش علایم تب یونجه وجود دارد. 

پلیپ بینی: گذاشتن فلفل قرمز در بینی علایم پلیپ بینی را کاهش می دهد و جریان هوا را بهتر می کند. 

مشکلات بلع: در برخی از مردم، بخصوص سالمندان یا کسانی که قبلا سکته کرده اند، احتمال بروز نومونیا آسپیراسیون بیشتر است. نومونیا آسپیراسیون زمانی اتفاق می افتد که ماده غذایی یا بزاق وارد مجاری هوایی می شود و فرد به درستی نمی تواند ببلعد. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد گذاشتن لزنج فلفل قرمز در دهان افراد سالمند، قبل از هر وعده غذایی، می تواند باعث بهبود توان بلعیدن شود. 

سایر مواردی که نیاز به شواهد بیشتر دارند: کولیک، دردشکم، دندان درد، تشکیل لخته خونی، تب، تهوع، بالا بودن کلسترول، بیماری قلبی، سردرد میگرنی، گرفتگی عضلانی

مصرف پوستی کرم ها و لوسیون های حاوی عصاره فلفل قرمز احتمالا در عمده بزرگسالان بی خطر باشد. جز فعال فلفل قرمز به نام کاپسایسین به عنوان یک داروی بدون نسخه مورد تائید سازمان غذا و داروی آمریکا می باشد. 

توصیه ها و هشدارهای مخصوص: 

بارداری و شیردهی: مصرف موضعی فلفل قرمز در دوران بارداری احتمالا بی خطر باشد. البته اطلاعات کافی در خصوص مصرف خوراکی آن در این دوران موجود نیست. بهتر است که احتیاط کنید و از مصرف خوراکی آن در این دوران اجتناب کنید. 

در صورت شیردهی، مصرف پوستی فلفل قرمز احتمالا بی خطر باشد. اما مصرف خوراکی آن ممکن است برای نوزاد خطرناک باشد. در نوزادانی که مادران آنها، خوراک سرشار از فلفل قرمز استفاده کرده اند، واکنش های پوستی (از قبیل درماتیت) در نوزادان آنها مشاهده شده است.

کودکان و نوزادان:  مصرف پوستی فلفل قرمز در  نوزادان (کودکان زیر ۲ سال) ممکن است خطرناک باشد. اطلاعات کافی در خصوص ایمنی مصرف خوراکی فلفل قرمز در کودکان موجود نیست. بنابرین از مصرف آن اجتناب شود.

پوست بریده یا آسیب دیده: از مصرف فلفل قرمز بر روی پوست آسیب دیده یا بریده اجتناب کنید.

جراحی: فلفل قرمز ممکن است باعث افزایش خون ریزی در هنگام جراحی و پس از آن شود. بنابرین از مصرف آن حداقل ۲ هفته قبل از جراحی اجتناب کنید. 

تداخلات متوسط: در خصوص این دسته از تداخلات دارویی هوشیار باشید: 

کوکائین: کوکایین عوارض جانبی خطرناک زیادی دارد. مصرف همزمان فلفل قرمز با کوکائین، باعث افزایش عوارض جانبی کوکائین مثل حمله قلبی و مرگ می شود. 

داروهای رقیق کننده خون (ضد انعقاد ها و ضد پلاکت ها): فلفل قرمز سرعت انعقاد خون را کم می کند. مصرف همزمان فلفل قرمز با داروهای ضد انعقاد خون، خطر خون ریزی و کبودی را افزایش می دهد. 

تئوفیلین: فلفل قرمز جذب تئوفیلین را افزایش می دهد. مصرف همزمان فلفل قرمز با تئوفیلین می تواند باعث افزایش اثر و عوارض جانبی تئوفیلین شود. 

تداخلات ضعیف: مراقب این دسته از تداخلات دارویی باشید: 

داروهای فشار خون مهار کننده ACE: برخی از داروهای کنترل کننده فشار خون مثل دسته مهار کننده ACE، سرفه ایجاد می کنند. گزارشی وجود دارد که نشان می دهد سرفه فرد استفاده کننده از این داروها با مصرف همزمان فلفل قرمز، بدتر شده است. اما هنوز مشخص نیست که آیا این تداخل، نگرانی بزرگی است یا نه.