کلوئید نقره

کلوئید نقره

بررسی اجمالی خواص کلوئید نقره


نقره کلوئیدی (Colloidal silver) یک ماده معدنی است. برخلاف ادعاهای تبلیغ کنندگان، نقره هیچ عملکرد شناخته شده ای در بدن نداشته و یک مکمل معدنی ضروری نمی باشد. محصولات این مواد در گذشته به عنوان داروهای OTC (بدون نیاز به نسخه پزشک) در دسترس بودند. در سال 1999 سازمان غذا و داروی آمریکا اعلام کرد که این محصولات بی خطر یا موثر محسوب نمی شوند. محصولات نقره کلوئیدی که برای اهداف پزشکی به بازار عرضه شده اند یا برای مصارف اثبات نشده ترویج پیدا کرده اند، اکنون به عنوان دارو های حاوی "لیبل اشتباه و گمراه کننده (misbranded)" حساب می شوند و دارای تاییدیه مناسب از سازمان غذا و دارو به عنوان یک داروی جدید نیستند. در حال حاضر هیچگونه محصول خوراکی OTC یا تجویز شده (نسخه ای) حاوی نقره که توسط سازمان غذا و دارو تایید شده باشد وجود ندارد. البته، همچنان محصولات حاوی نقره کلوئیدی به عنوان همسان‌ درمانی (homeopathic remedies) و مکمل های غذایی در حال فروش هستند.

تعداد زیادی تبلیغات اینترنتی برای تولیدکنندگانی که این مواد را در خانه تولید می کنند وجود دارد. افرادی که این مواد را در خانه تولید می کنند احتمالا نمی توانند محصولات خود را از لحاظ خلوص و اثرگذاری ارزیابی کنند. محصولات زیادی وجود دارند که امن تر و موثرتر از نقره کلوئیدی می باشند.

برخلاف نگرانی های مربوط به امنیت و اثرگذاری، مردم همچنان این ماده را به عنوان یک مکمل غذایی تهیه کرده و برای انواع بیماری های مختلف استفاده می کنند.

مردم از این ماده برای اختلالاتی مانند عفونت، سرطان، دیابت، آرتوروز و بسیاری دیگر استفاده می کنند درصورتی که هیچ شواهد علمی برای حمایت از این مصارف وجود ندارد و استفاده از آن می تواند خطرناک نیز باشد.

 

چگونه عمل می کند؟

نقره کلوئیدی می تواند انواع خاصی از میکروب ها را به وسیله اتصال و نابودی پروتئین، از بین ببرد.

موارد استفاده کلوئید نقره


امکان دارد غیر موثر باشد برای:

  • عفونت های چشمی: تحقیقات نشان می دهد که استفاده از قطره چشمی نقره کلوئیدی در هر دو چشم نوزادان مدت کوتاهی بعد از تولد نمی تواند جلوی عفونت های چشمی را بگیرد. همچنین استفاده از محلول نقره کلوئیدی بر سطح چشم قبل از جراحی چشم جلوی عفونت چشمی را به خوبی محلول پوویدون آیوداین نمی گیرد. 

اطلاعات ناکافی برای:

  • برونشیت
  • سندرم خستگی مزمن
  • هضم
  • عفونت گوش
  • آمفیزم (Emphysema)
  • مسمومیت غذایی
  • عفونت های قارچی
  • بیماری های لثه
  • HIV/ایدز
  • بیماری لایم
  • جلوگیری از آنفلوانزا و سرماخوردگی
  • بیماری روزاسه
  • عفونت سینوسی
  • زخم معده
  • سل
  • عفونت مخمری (عفونت های رحم)
  • سایر شرایط

مدارک بیشتری نیاز است تا بتوان این ماده را برای موارد استفاده ی ذکر شده موثر شمرد.

عوارض جانبی کلوئید نقره


نقره کلوئیدی وقتی به صورت خوراکی، موضعی یا تزریقی (IV) استفاده می شود، احتمالا خطرناک است. نقره موجود در محصولات این ماده درون اندام هایی مانند پوست، کبد، طحال، کلیه، ماهیچه و مغز انباشته می شود که می تواند اثر برگشت ناپذیری داشته و رنگ پوست ملایم به آبی شود و اولین بار در لثه ها ظاهر می شود. همچنین می تواند باعث تحریک تولید ملانین در پوست شده و باعث شود محل هایی که در معرض نور آفتاب هستند بی رنگ شوند.

توصیه های خاص و هشدارهای مصرف:

بارداری و شیردهی: نقره کلوئیدی وقتی به صورت خوراکی، موضعی یا تزریقی (IV) مصرف شود احتمالا خطرناک باشد. نقره ممکن است از جفت عبور کند. افزایش سطح نقره در خانم های باردار به نمو غیر عادی گوش، صورت و گردن در جنین ارتباط داده شده است. مکمل های نقره کلوئیدی همچنین می تواند منجر به انباشته شدن نقره در بدن شده که ممکن است باعث تغییر غیرقابل برگشت رنگ پوست به آبی ملایم (بیماری آرگیریا) شود. نقره همچنین می تواند در اندام ها انباشته شده که باعث صدمات جدی می شود.

تداخلات کلوئید نقره


تداخلات حد متوسط (در صورت مصرف همزمان هوشیار باشید):

  • تداخل با آنتی بیوتیک ها (آنتی بیوتیک های کینولون (Quinolone)):

نقره کلوئیدی ممکن است باعث کاهش جذب آنتی بیوتیک در بدن شود. مصرف این ماده همراه با آنتی بیوتیک ها ممکن است باعث کاهش اثرگذاری بعضی از آنتی بیوتیک ها شود.

  • تداخل با آنتی بیوتیک ها (آنتی بیوتیک های تتراسایکلین (Quinolone)):

نقره کلوئیدی ممکن است باعث کاهش جذب آنتی بیوتیک های تتراسایکلین در بدن شود. مصرف این ماده همراه با آنتی بیوتیک های تتراسایکلین ممکن است باعث کاهش اثرگذاری بعضی از آنتی بیوتیک های تتراسایکلین شود. برای جلوگیری از این تداخل، نقره کلوئیدی را 2 ساعت قبل یا 4 ساعت بعد از مصرف تتراسایکلین استفاده کنید.

  • تداخل با لووتیروکسین (Levothyroxine)

نقره کلوئیدی ممکن است باعث کاهش جذب لووتیروکسین در بدن شود. مصرف لووتیروکسین  همراه با نقره کلوئیدی ممکن است باعث کاهش اثرگذاری این دارو شود.

  • تداخل با پنی سیلامین (Penicillamine):

پنی سیلامین برای بیماری ویلسون و روماتیسم مفصلی مصرف می شود. نقره کلوئیدی ممکن است باعث کاهش مقدار جذبی این دارو در بدن شده و اثرگذاری این دارو را کاهش دهد.

    مقدار مصرفی مجاز کلوئید نقره


    جهت مشاهده این قسمت به قسمت کاربری وارد شوید
    به اشتراک بگذارید
    سیدمحمود حیدری
    سیدمحمود حیدری