آلوئه ورا

آلوئه یک گیاه مشابه کاکتوس می باشد که در آب و هوای خشک و گرم می روید، در آمریکا، آلوئه در فلوریدا، تگزاس و آریزونا می روید. از  ژل و شیرابه آلوئه جهت تهیه دارو استفاده می شود. ژل آلوئه شفاف می شود. از ماده ژله ای موجود در بخش داخلی برگ آلوئه، ژل تهیه می شود. شیرابه آلوئه از زیر پوست گیاه بدست می آید و زرد می باشد. برخی از محصولات آلوئه از کل برگ خرش شده بدست می آید و بنابرین حاوی ژل و لاتکس هر دو می باشد. آلوئه ای که  در انجیل از آن صحبت شده است یک چوب معطر نامرتبط است که به عنوان بخور استفاده می شود. 

داروهای تهیه شده از آلوئه به روش خوراکی و موضعی استفاده می شود. ژل آلوئه به روش خوراکی جهت کاهش وزن، دیابت، هپاتیت، سندروم روده تحریک پذیر، التهاب مفاصل و استخوان، زخم معده، آسم، درد پوستی وابسته به تشعشع، تب، خارش و التهاب، و به عنوان تونیک عمومی استفاده می شود. ماده موجود در آلوئه آسمانان نام دارد که جهت درمان ایدز استفاده می شود. عصاره آلوئه جهت درمان بالا بودن کلسترول استفاده می شود. 

شیرابه آلوئه به روش خوراکی به عنوان ملین استفاده می شود. جهت درمان تشنج، آسم، سرماخوردگی، خون ریزی، قطع قاعدگی، تورم روده ها، افسردگی، دیابت، بیماری چشمی که منجر به کوری شود (گلوکوم)، ام اس، همورویید، واریس، التهاب مفاصل و استخوان و مشکلات بینایی استفاده می شود. برگ های تازه آن به روش خوراکی جهت سرطان استفاده می شود. 

مردم ژل آلوئه را بر روی پوست جهت جوش، نوعی بیماری التهابی پوستی به نام لیکن پلان، التهاب دهان، سوزش دهان، آسیب پوستی ناشی از تشعشع، پلاک دندانی، حساسیت و دانه ریزی ناشی از پوشک، گزیدگی حشرات، بیماری لثه، زخم بستر، جرب، شوره، ترمیم زخم، درد پس از جراحی همورویید، به عنوان ضد عفونی کننده استفاده می کنند. عصاره آلوئه و ژل آن نیز بصورت پوستی جهت هرپس تناسلی، پوسته ریزی و خارش پوست، سوختگی، آفتاب سوختگی و خشکی پوست استفاده می شود. عصاره برگ آلوئه نیز جهت شقاق استفاده می شود. ماده موجود در آلوئه آسمانان نام دارد که بصورت پوستی جهت حفره خشک موجود در دهان و آفت استفاده می شود. 

چگونه عمل می کند؟

قسمت های مفید آلوئه، ژل و شیرابه آن هستند. ژل آن از سلول های موجود در بخش میانی برگ تهیه و شیرابه آن از سلول های زیر پوست برگ تهیه می شود. 

ژل ممکن است سبب تغییراتی در پوست شود که به درمان سوریازیس کمک کند. 

آلوئه همچنین از طریق بهبود جریان خون ممکن است سبب تسریع بهبودی زخم شود و از مرگ سلولی در اطراف زخم جلوگیری کند.

آلوئه ممکن است در موارد زیر موثر باشد: 

جوش: تحقیقات نشان می دهد که مصرف ژل آلوئه در صبح و عصر به همراه داروهای ضد جوش، سبب بهبود جوش در کودکان و بزرگسالان تا ۳۵% می شود. 

سوختگی: مصرف پوستی ژل آلوئه سبب بهبود سوختگی می شود. همچنین مصرف پوستی کرم آلوئه، دو بار در روز، سبب بهبودی خارش و اختلال کندن پوست در افراد دارای سوختگی شیمیایی مشابه مصرف کورتیکواستروییدها می شود. هنوز مشخص نیست که آیا آلوئه سبب کاهش زمان بهبودی در مقایسه با آنتی بیوتیک ها می شود یا نه. برخی از تحقیقات نشان می دهند که مصرف کرم آلوئه مدت زمان بهبودی و سایز زخم را در مقایسه با مصرف آنتی بیوتیک ها در افراد مبتلا به سوختگی درجه یک یا دو کاهش می دهد. اما سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف روزانه آلوئه تازه یا عصاره آن موثرتر از آنتی بیوتیک در بهبودی و کاهش زخم در این دسته از افراد نیست. 

یبوست: مصرف خوراکی شیرابه آلوئه سبب کاهش یبوست و همچنین ایجاد اسهال می شود. 

هرپس تناسلی: تحقیقات نشان می دهند که مصرف کرم ۰/۵% عصاره آلوئه، سه بار در روز، سبب افزایش شانس بهبودی در مردان مبتلا به هرپس تناسلی می شود. 

راش های خارش دار بر روی پوست یا دهان (لیکن پلان): تحقیقات نشان می دهد که مصرف دهانشویه حاوی ژل آلوئه، سه بار در روز و به مدت ۱۲ هفته یا مصرف ژل آلوئه، ۲ بار در روز و به مدت ۸ هفته سبب کاهش درد راش های خارش دار بر روی پوست یا دهان می شود. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف دهانشویه حاوی آلوئه، ۴ بار در روز و به مدت ۱ ماه یا مصرف ژل آلوئه، ۳ بار در روز و به مدت ۲ ماه، مشابه تریامسینولون استوناید سبب کاهش درد و افزایش بهبودی در این دسته از افراد می شود. 

فیبروز زیر مخاطی دهان: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ژل آلوئه (Sheetal lab Surat) بر روی مخاط دهان، ۳ بار در روز و به مدت ۳ ماه، سبب بهبود سوختگی، توانایی باز نگه داشتن دهان و انعطاف پذیری گونه ها در افراد مبتلا به فیبروز مخاطی دهان می شود. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف ژل آلوئه، ۲ بار در روز و به مدت ۶ ماه به همراه سایر درمان ها می تواند احساس سوزش دهان را در این دسته از افراد کاهش دهد و سبب بهبودی حرکات دهان شود. 

سوریازیس: مصرف کرم ۰/۵% آلوئه به مدت ۴ هفته سبب کاهش پلاک پوستی می شود. همچنین به نظر می رسد مصرف ژل آلوئه بهتراز تریامسینولون استوناید سبب کاهش شدت سوریازیس می شود. اما مصرف ژل آلوئه به نظر نمی رسد تاثیری در بهبودی سایر علایم سوریازیس از جمله قرمزی پوست شود. 

کاهش وزن: تحقیقات نشان می دهد که مصرف فرآورده ژل آلوئه (Aloe QDM complex, Univera Inc., Seoul, South Korea) حاوی ۱۴۷ میلی گرم آلوئه، دو بار در روز و به مدت ۸ هفته، سبب کاهش وزن و توده چربی در افراد چاق و دارای اضافه وزن مبتلا به دیابت و پیش دیابت می شود. 

آلوئه ممکن است در موارد زیر موثر نباشد: 

سندروم سوزش دهان: به نظر نمی رسد مصرف ژل آلوئه بر روی نواحی دردناک زبان، سه بار در روز و قبل از پوشیدن محافظ زبان به مدت ۱۲ هفته، سبب تسکین درد یا کاهش علایم در افراد مبتلا به سندروم سوزش دهان شود. 

ایدز: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ۴۰۰ میلی گرم ماده شیمیایی موجود در آلوئه، ۴ بار در روز، سبب تقویت سیستم ایمنی در افراد مبتلا به نقص ایمنی اکتسابی نمی شود. همچنین مصرف ۳۰ تا ۴۰ میلی لیتر نوشیدنی آلوئه سبب تقویت سیستم ایمنی در افراد مبتلا به ایدز در مقایسه با درمان ضد ویروسی نمی شود. 

آسیب پوستی ناشی از اشعه درمانی سرطان: بسیاری از تحقیقات نشان می دهند که مصرف پوستی ژل آلوئه در هنگام رادیو درمانی و پس از آن، آسیب پوستی ناشی از اشعه درمانی را کاهش نمی دهد، البته ممکن است بروز آسیب پوستی را به تاخیر بیندازد. برخی از تحقیقات اولیه پیشنهاد می دهند که مصرف یک کرم مخصوص (Radioskin 2, Herbalab di Perazza Massimiliano Company)، دو تا سه بار در روز حداقل ۳ ساعت قبل از اشعه درمانی و بعد از آن تا ۱ ماه، به همراه یک فرآورده دیگر  (Radioskin 1, Herbalab di Perazza Massimiliano Company) ممکن است سبب افزایش آب رسانی و کاهش آسیب پوستی ناشی از درمان شود. اما مشخص نیست که آیا اثر این کرم وابسته به آلوئه یا سایر اجزا می باشد. 

شواهد کافی جهت اثبات اثربخشی آلوئه در موارد زیر موجود نیست و نیاز به مدارک بیشتری جهت اثبات اثربخشی آن در این موارد می باشد: 

حفره خشک (خشکی حفره دندان)(استئتیت آلوئولار) : تحقیقات نشان می دهد که مصرف فرآورده حاوی آسمانان (نوعی ماده موجود در آلوئه) در حفره افراد مبتلا به حفره خشک پس از درمان رایج، بیش از استفاده از درمان رایج به تنهایی سبب کاهش درد و علایم می شود. 

شقاق: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف کرم آلوئه (Zarban Phyto-Pharmaceutical Co, Iran)، سه بار در روز و به مدت حداقل ۳ هفته، به همراه استحمام سه بار در روز نشیمن، مصرف ملین و داشتن رژیم غذایی با فیبر کامل سبب تسکین درد و بهبودی زخم و خون ریزی در افراد مبتلا به شقاق می شود. 

سرطان: تحقیقات اولیه نشان می دهد درمان استاندارد شیمی درمانی به همراه مصرف ۳ دز روزانه مخلوط برگ آلوئه و عسل محلول در الکل سبب افزایش تعداد بیماران سرطان ریوی که بطور کامل یا بخشی بهبود یافته اند، در مقایسه با درمان شیمی درمانی به تنهایی می شود. البته به نظر نمی رسد مصرف آلوئه سبب کاهش ابتلا به سرطان ریه شود. 

آفت دهان: تحقیقات اولیه نشان می دهد  که پانسمان حاوی آسمانان(ماده موجود در آلوئه) سبب کاهش زمان لازم برای بهبودی آفت می شود. همچنین مصرف ژل حاوی آسمانان ممکن است سبب کاهش سایز زخم در برخی از بیماران شود. البته به نظر می رسد مصرف تریامسینولون استوناید موثرتر باشد. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف ژل حاوی آلوئه احتمالا سبب افزایش مدت زمان بهبودی (مدت زمان عدم ابتلا به آفت) نمی شود. 

پلاک دندانی: برخی از تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه خمیردندان حاوی آلوئه به مدت ۲۴ هفته سبب کاهش پلاک دندانی می شود. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف خمیردندان حاوی آلوئه (Forever Bright, Forever Living Products) به اندازه خمیردندان حاوی فلوراید در کاهش پلاک دندانی موثر می باشد. 

دیابت: نتایج تحقیقات در خصوص اثر آلوئه در کاهش قند خون متناقض می باشد. برخی از تحقیقات نشان می دهند که مصرف خوراکی ژل آلوئه قند خون را در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کاهش می دهد. اما یک مطالعه دیگر اثر مشابه را نشان نداد. همچنین یک تحقیق دیگر نشان می دهد که مصرف یک فرآورده مخصوص آلوئه (Aloe QDM complex, Univera Inc., Seoul, South Korea)، دو بار در روز و به مدت ۸ هفته، اثری بر قند خون در افراد مبتلا به دیابت یا پیش دیابت ندارد. 

راش یا بثورات ناشی از بستن پوشک: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف کرم حاوی ژل آلوئه و روغن زیتون، سه بار در روز و به مدت ۱۰ روز، شدت راش را در کودکان کمتر از ۳ سال کاهش می دهد.

خشکی پوست: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف پوستی عصاره آلوئه به مدت ۲ هفته، میزان آب را در لایه خارجی پوست افزایش می دهد اما اثری بر لایه های داخلی ندارد. سایر تحقیقات نشان می دهد که پوشیدن دستکش کاور شده با آلوئه، علایم خشکی پوست را در زنان کاهش می دهد. البته مشخص نیست آیا این اثر به دلیل آلوئه می باشد یا دستکش. 

سرمازدگی: ژل آلوئه به نجات پوست از آسیب سرمازدگی کمک می کند. 

بیماری لثه: برخی از تحقیقات نشان می دهند که اثر مصرف خمیردندان حاوی آلوئه  (Forever Bright, Forever Living Products) در درمان التهاب لثه قابل مقایسه با اثر مصرف خمیردندان حاوی فلوراید می باشد. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف روزانه خمیردندان حاوی آلوئه به مدت ۲۴ هفته التهاب لثه را کاهش می دهد اما به اندازه خمیردندان حاوی تریکلوزان موثر نیست. 

هپاتیت: شواهد اولیه نشان می دهد کل مصرف آلوئه، ۳ بار در روز و به مدت ۱۲ هفته، علایم هپاتیت را در افراد مبتلا به فیبروز کبدی (که عموما به دلیل هپاتیت بی یا سی ایجاد شده است) کاهش می دهد. 

بالا بودن چربی خون: تحقیقات نشان می دهد که مصرف روزانه ۱۰ یا ۲۰ میلی لیتر عصاره آلوئه به مدت ۱۲ هفته، کلسترول تام را تا ۱۵%، LDL را تا ۱۸% و تری گلیسیرید را تا ۲۵-۳۰% کاهش می دهد. 

دفع حشرات: مصرف فرآورده حاوی روغن نارگیل، روغن جوجوبا، آلوئه (Zanzarin, Engelhard Arzneimittel GmbH & Co. KG, Niederdorfelden, Germany) بر روی پاها، ۲ بار در روز و به فواصل یک هفته ای، تعداد کک های شن و ماسه را در افرادی که مورد هجوم کک قرار گرفته اند، کاهش می دهد. 

التهاب مخاط دهان: برخی از شواهد نشان می دهد که مصرف ۳ بار در روز محلول حاوی آلوئه در طول اشعه درمانی، خطر التهاب دردناک دهان را کاهش می دهد. 

زخم بستر: برخی از تحقیقات نشان می دهند که مصرف ژل آلوئه در مقایسه با گاز مرطوب با آب نمک، سرعت بهبودی زخم را سرعت نمی بخشد. 

جرب: تحقیقات اولیه نشان می دهند که مصرف ژل آلوئه ممکن است خارش و زخم را در افراد مبتلا به جرب مشابه لوسیون بنزیل بنزوات کاهش دهد. 

شوره (درماتیت سبوره): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف آلوئه، ۲ بار در روز و به مدت ۴-۶ هفته، سبب بهبودی شوره می شود. 

بیماری التهابی روده (کولیت اولسراتیو): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف ژل آلوئه به مدت ۴ هفته در افراد مبتلا به کولیت اولسراتیو ملایم تا متوسط، سبب کاهش علایم به طرز قابل ملاحظه ای می شود. 

ترمیم زخم: نتایج تحقیقات در خصوص اثر آلوئه در بهبودی زخم متناقض می باشد. برخی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف ژل آلوئه بر روی زخم های جراحی ممکن است سبب به تاخیر انداختن ترمیم زخم شود. سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف هیدروژل حاوی آسمانان (ماده موثره موجود در آلوئه)  (Carrasyn, Carrington hydrogel) اثری بر بهبودی زخم ندارد. اما سایر تحقیقات نشان می دهند که مصرف کرم آلوئه  (Zarband, Phytopharmaceutical Co., Iran) بر روی زخم ناشی از همورویید سبب بهبود زخم و کاهش درد آن می شود. همچنین به نظر می رسد مصرف ژل آلوئه زیر گاز بر روی زخم سزارین سبب بهبودی اولیه زخم می شود. 

سایر مواردی که نیاز به مدارک بیشتر جهت اثبات اثربخشی دارند: 

• صرع
• آسم
• سرماخوردگی
• خون ریزی
• قطع قاعدگی
• افسردگی
• گلوکوم
• ام  اس
• رگ واریسی 

مصرف ژل آلوئه به روش پوستی چه به عنوان دارو و چه به عنوان مواد آرایشی احتمالا بی خطر باشد. 

مصرف خوراکی آلوئه ورا برای کوتاه مدت، نیز ممکن است بی خطر باشد. ژل آلوئه در دز ۱۵ میلی لیتر روزانه به مدت ۴۲ روز استفاده شده است. همچنین محلول ۵۰% ژل آلوئه بصورت ۲ بار در روز و به مدت ۴ هفته بدون خطر استفاده شده است. کمپلکس ژلی مخصوص آن  (Aloe QDM complex Univera Inc., Seoul, South Korea)  بدون خطر در دز ۶۰۰ میلی گرم روزانه و به مدت ۸ هفته استفاده شده است. 

مصرف خوراکی شیرابه آلوئه در هر دز ممکن است خطرناک باشد و مصرف آن در دزهای بالا احتمالا خطرناک باشد. شیرابه آلوئه ممکن است عوارض جانبی مختلفی از قبیل معده درد و اسپاسم ایجاد کند. مصرف طولانی مدت شیرابه آلوئه ممکن است سبب اسهال، مشکلات کلیوی، بروز خون در ادرار، افت پتاسیم، ضعف عضلانی، کاهش وزن و اختلال قلبی شود. مصرف روزانه ۱ گرم شیرابه آلوئه به مدت چند روز ممکن است کشنده باشد. 

گزارش های اندکی از مشکلات کبدی در برخی از افرادی که عصاره برگ آلوئه مصرف کرده اند، وجود دارد. البته این عارضه رایج نیست. ممکن است در افرادی اتفاق بیفتد که به شدت به آلوئه حساس هستند. 

توصیه ها و هشدارهای مخصوص: 

بارداری و شیردهی: مصرف خوراکی ژل یا شیرابه آلوئه ممکن است خطرناک باشد. گزارش هایی مبنی بر اثر آلوئه در سقط وجود دارد. همچنین می تواند خطر نارسایی ژنتیکی ایجاد کند. در دوران بارداری یا شیردهی از مصرف خوراکی آلوئه اجتناب کنید. 

کودکان: مصرف پوستی ژل آلوئه ممکن است بی خطر باشد. مصرف خوراکی شیرابه آلوئه و عصاره برگ کامل آن در کودکان ممکن است خطرناک باشد. در کودکان کوچکتر از ۱۲ سال ممکن است معده درد، اسپاسم و اسهال ایجاد کند. 

دیابت: برخی از تحقیقات نشان می دهند که آلوئه ممکن است قند خون را کاهش دهد. در صورت مصرف خوراکی آلوئه و ابتلا به دیابت قند خون خود را به دقت کنترل کنید.

بیماری‌های روده ای مثل کرون، کولیت زخم شونده، یا انسداد: در صورت ابتلا به هر یک از شرایط اشاره شده، از مصرف شیرابه آلوئه اجتناب کنید. شیرابه آلوئه محرک دستگاه گوارشی می باشد. توجه داشته باشید فرآورده هایی که از برگ کامل آلوئه تهیه می شوند نیز شامل شیرابه آن می باشند. 

همورویید: در صورت ابتلا به همورویید از مصرف شیرابه آلوئه اجتناب کنید زیرا می تواند سبب بدتر شدن شرایط بیماری شود. به خاطر داشته باشید که فرآورده های تهیه شده از کل برگ آلوئه نیز حاوی شیرابه هستند. 

مشکلات کلیوی: دزهای بالای شیرابه آلوئه ممکن است سبب نارسایی کلیوی و سایر مشکلات جدی شود. 

جراحی: آلوئه ممکن است قند خون را تحت تاثیر قرار دهد و با کنترل قند خون در هنگام جراحی و پس از آن تداخل ایجاد کند. حداقل ۲ هفته قبل از انجام جراحی از مصرف آلوئه اجتناب کنید. 

تداخلات شدید: از این ترکیب دارویی اجتناب کنید: 

دیگوکسین: شیرابه آلوئه به عنوان ملین تحریکی عمل می کند. ملین تحریکی می تواند سطح پتاسیم را در بدن کاهش دهد. کاهش سطح پتاسیم می تواند عوارض جانبی دیگوکسین را افزایش دهد. 

تداخلات حد متوسط: در خصوص این ترکیب دارویی هوشیار باشید: 

داروهای ضد دیابت: ژل آلوئه ممکن است قند خون را کاهش دهد. داروهای ضد دیابت نیز قند خون را کاهش می دهند. مصرف همزمان ژل آلوئه و داروهای ضد دیابت ممکن است سبب افت شدید قند خون شود. قند خون خود را به دقت کنترل کنید. ممکن است نیاز به تغییر دز داروهای ضد دیابت باشد. 

داروهای خوراکی: مصرف خوراکی شیرابه آلوئه ملین می باشد. ملین ها می توانند سبب کاهش جذب داروها شوند. مصرف شیرابه آلوئه به همراه داروهای خوراکی می تواند سبب کاهش جذب داروهای خوراکی شوند.

سووفلوران: آلوئه ممکن است سرعت انعقاد خون را کاهش دهد. سووفلوران به عنوان داروی بیهوشی استفاده می شود. سووفلوران نیز سرعت انعقاد خون را کاهش می دهد. مصرف آلوئه قبل از جراحی ممکن است سبب افزایش خطر خون ریزی در هنگام جراحی شود. در صورت داشتن جراحی ۲ هفته قبل از جراحی، از مصرف خوراکی آلوئه اجتناب کنید. 

ملین های محرک: شیرابه آلوئه ملین محرک می باشد. ملین های محرک سرعت حرکت روده ها را افزایش می دهند. مصرف شیرابه آلوئه به همراه ملین های محرک ممکن است سبب افزایش بیش از حد حرکت روده و کاهش سطح مایعات و الکترولیت در بدن شود. 

وارفارین: شیرابه آلوئه یک ملین محرک می باشد. ملین های محرک سرعت حرکت روده ها را افرایش می دهند و می توانند موجب اسهال شوند. اسهال سبب افزایش اثر وارفارین و افزایش خطر خون ریزی می شود. در صورت مصرف وارفارین، از مصرف بیش از  حد شیرابه آلوئه اجتناب کنید. 

داروهای مدر: مصرف خوراکی شیرابه آلوئه ملین می باشد. برخی از ملین ها سطح پتاسیم را کاهش می دهند. داروهای مدر نیز سطح پتاسیم را کاهش می دهند. مصرف همزمان داروهای مدر و شیرابه آلوئه ممکن است سبب افت شدید پتاسیم شود.