پروتئین وی

پروتئین وی، پروتئینی است که از بستن شیر هنگام درست کردن پنیر بدست می آید. 

پروتئین وی جهت بهبود کارایی ورزشکاران استفاده می شود، اما شواهد کافی جهت اثبات این اثر وجود ندارد. پروتئین وی همچنین جهت جلوگیری از کاهش وزن در افراد مبتلا به ایدز و پیشگیری از واکنش های آلرژیک در نوزادان استفاده می شود. 

چگونه کار می کند؟

پروتئین وی منبع پروتئین است که مواد مغذی رژیم غذایی را تامین می کند. پروتئین وی ممکن است بر روی سیستم ایمنی اثر بگذارد.

پروتئین وی ممکن است در موارد زیر مفید باشد: 

اگزما: تحقیقات نشان می دهد که نوزادانی که پروتئین وی طی ۳-۱۲ ماهه اول زندگی خود دریافت کرده اند، کمتر در معرض خطر ابتلا به اگزما در ۳ سالگی بوده اند. 

واکنش های آلرژیک (بیماری آتوپیک):  تحقیقات نشان می دهد که نوزادانی که پروتئین وی طی ۳-۱۲ ماهه اول زندگی خود دریافت کرده اند، کمتر در معرض خطر ابتلا به واکنش های آلرژیک نسبت به نوزادانی که فرمولاسیون استاندارد دریافت کرده اند، بوده اند. البته در صورتی که بیماری آتوپیک ایجاد شود، پروتئین وی در درمان آن موثر نخواهد بود. 

کاهش وزن در افراد مبتلا به ایدز: برخی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف خوراکی پروتئین وی می تواند از کاهش وزن در افراد مبتلا به ایدز جلوگیری کند. 

پلاک سوریازیس: برخی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۸ هفته می تواند علایم سوریازیس را کاهش دهد. 

پروتئین وی ممکن است در موارد زیر موثر نباشد: 

بیماری مزمن احتقانی ریوی: برخی از تحقیقات نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۶ هفته، علایم تنگی نفس را در افراد مبتلا به بیماری مزمن احتقانی ریوی کمتر می کند، اما تاثیری بر کارایی ریه و کیفیت زندگی فرد ندارد. سایر تحقیقات نشان می دهد که مصرف پروتئین وی تاثیری بر کارایی ریه، عملکرد عضلات و ورزش کردن در این افراد ندارد. 

پوکی استخوان: تحقیقات نشان می دهد که مصرف روزانه نوشیدنی حاوی پروتئین وی به مدت ۲ سال، تاثیری بر تراکم استخوان در خانم های یائسه نداشته است. 

کاهش وزن: تحقیقات نشان می دهند مصرف پروتئین وی (همراه با تغییرات رژیم غذایی یا ورزش کردن) تاثیر قابل ملاحظه ای در کاهش وزن افراد دارای اضافه وزن یا چاق نداشته است. البته پروتئین وی (همراه با تغییرات رژیم غذایی) باعث بهبود محتوای توده بدنی در افراد دارای اضافه وزن شده است. مصرف روزانه نوشیدنی حاوی پروتئین وی به مدت ۱۲ هفته در نوجوانان دارای اضافه وزن باعث افزایش وزن و افزایش شاخص توده وزنی شده است. 

شواهد کافی جهت مصرف پروتئین وی در موارد زیر موجود نیست و نیاز به مدارک بیشتری جهت اثبات اثربخشی آن در این موارد می باشد: 

آسم: تحقیقات اولیه نشان داده اند که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۳۰ روز تاثیری بر کارایی ریه در کودکان مبتلا به آسم نداشته است. 

کارایی ورزشکاران: تحقیقات اولیه نشان داده اند که مصرف پروتئین وی به همراه انجام تمرین های مقاومتی در مردان سالم باعث افزایش توده بدنی، قدرت و سایز عضله شده است. البته سایر تحقیقات اثری بر توده عضلانی و قدرت در مردان دارای اضافه وزن و دارای کلسترول بالا نداشته است. بعلاوه مصرف پروتئین وی بیش از مکمل کربوهیدراتی در ورزشکاران غیر حرفه ای باعث افزایش سرعت دویدن و ریکاوری سریع تر پس از ورزش شده است، اما در ورزشکاران حرفه ای اثری نداشته است. 

سرطان: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مصرف پروتئین وی ممکن است سایز تومور را در افرادی که سرطان آنها پیشرفت کرده است، کاهش دهد. 

فیبروز سیستیک: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۲۸ روز، کارایی ریه را در کودکان مبتلا به فیبروز سیستیک بهبود بخشیده است اما در بزرگسالان اثری نداشته است. 

دیابت: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف نوشیدنی تغلیظ شده حاوی پروتئین وی قبل از غذا، قند خون را در افراد مبتلا به دیابت کاهش می دهد. 

آسم ناشی از ورزش: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۱۰ روز، کارایی ریه را در این دسته از افراد بهتر می کند. 

هپاتیت: تحقیقات نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۱۲ هفته، کارایی کبد را در افراد مبتلا به هپاتیت بی بهتر می کند. البته به نظر نمی رسد در افراد مبتلا به هپاتیت سی موثر باشد. 

ایدز: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۴ ماه اثری بر تقویت سیستم ایمنی در کودکان نداشته است. 

بالا بودن کلسترول: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی در طول انجام ورزش های وزنه برداری، کلسترول و چربی بدن را در مردان دارای اضافه وزن و کلسترول بالا، کاهش نمی دهد. 

بالا بودن فشار خون: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۱۲ هفته فشار خون را در افراد مبتلا به پرفشاری خون کاهش نمی دهد. البته مصرف روزانه پروتئین وی هیدرولیز شده به مدت ۶ هفته می تواند فشار خون را کاهش دهد. 

عفونت بیمارستانی: تحقیقات اولیه نشان داده اند که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۲۸ روز اثر مشابه ترکیب روی، سلنیوم، گلوتامین و متوکلوپروماید بر تعداد دفعات ابتلا به عفونت بیمارستانی دارد. 

بیماری عضلانی (میوپتی میتوکندریایی): تحقیقات اولیه نشان می دهد مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۱ ماه اثری بر قدرت عضلانی یا کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به این بیماری ندارد. 

بیماری کبد چرب غیر وابسته به الکل: تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۱۲ هفته باعث بهبود کارایی کبد در این افراد می شود. 

کیست تخمدانی (سندروم تخمدان پلی کیستیک): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف روزانه پروتئین وی به مدت ۲ ماه موجب کاهش وزن، توده چربی و کلسترول در افراد مبتلا به کیست تخمدانی می شود. البته اثری بر کاهش قند خون و LDL ندارد. 

درد و سفتی ناشی از التهاب (پلی میالژیا روماتیکا): تحقیقات اولیه نشان می دهد که مصرف دو بار در روز پروتئین وی به مدت ۸ هفته اثری بر کارایی عضلانی، سرعت راه رفتن یا سایر تست های حرکاتی در افراد مبتلا به پلی میالژیا روماتیکا، نداشته است. 

مصرف خوراکی پروتئین وی احتمالا در عمده کودکان و بزرگسالان بی خطر باشد. دز های بالای پروتئین وی می تواند عوارض جانبی از قبیل افزایش حرکات شکم، تهوع، تشنگی، نفخ کردن، احساس گرفتگی، کاهش اشتها، خستگی و سردرد ایجاد کند. 

توصیه ها و هشدارهای مخصوص: 

بارداری و شیردهی: اطلاعات کافی قابل اطمینان در مورد ایمنی مصرف پروتئین وی در دوران بارداری و شیردهی موجود نیست. بهتر است احتیاط کنید و از مصرف آن اجتناب کنید. 

حساسیت به شیر: در صورتی که به شیر گاو حساسیت دارید، از مصرف پروتئین وی اجتناب کنید. 

تداخلات شدید: از مصرف این ترکیبات دارویی اجتناب کنید: 

لوودوپا: پروتئین وی ممکن است باعث کاهش جذب لوودوپا توسط بدن شود. با کاهش جذب لوودوپا توسط بدن، ممکن است اثربخشی آن کاهش یابد. از مصرف همزمان پروتئین وی و لوودوپا اجتناب کنید. 

تداخلات متوسط: در خصوص این دسته از ترکیب های دارویی هوشیار باشید. 

آلندرونیت: پروتئین وی ممکن است باعث کاهش جذب آلندرونیت شود. مصرف همزمان پروتئین وی و آلندرونیت می تواند اثربخشی آلندرونیت را کاهش دهد. ۲ ساعت قبل از مصرف آلندرونیت از مصرف پروتئین وی اجتناب کنید. 

آنتی بیوتیک کینولونی: پروتئین وی ممکن است باعث کاهش جذب آنتی بیوتیک های کینولونی شود. مصرف همزمان پروتئین وی به همراه آنتی بیوتیک های کینولونی، ممکن است باعث کاهش اثربخشی این آنتی بیوتیک ها شود. جهت اجتناب از این تداخل، پروتئین وی را حداقل ۱ ساعت بعد از مصرف آنتی بیوتیک، مصرف کنید. 

سیپروفلوکساسین و نورفلوکساسین از انواع این آنتی بیوتیک ها هستند. 

آنتی بیوتیک تتراسایکلینی: پروتئین وی حاوی کلسیم می باشد. کلسیم موجود در پروتئین می تواند در معده به تتراسایکلین متصل شود. این اثر جذب تتراسایکلین را کاهش می دهد. بنابرین مصرف همزمان تتراسایکلین با کلسیم ممکن است اثربخشی تتراسایکلین را کاهش دهد. جهت اجتناب از این تداخل پروتئین وی را ۲ ساعت قبل یا ۴ ساعت بعد از مصرف تتراساکلین ها، مصرف کنید. 

برخی از داروهای این دسته تتراسایکلین و مینوسیکلین می باشند.