تجویز داروی سیپروفلوکساسین در کودکان جهت درمان عفونت های ادراری پیچیده و التهاب لگنچه و کلیه صورت می گیرد.
تجویز داروی سیپروفلوکساسین در کودکان و بزرگسالان برای پیشگیری از پیشرفت و وقوع سیاه زخم می باشد.
تجویز داروی سیپروفلوکساسین در بزرگسالان جهت درمان عفونت مجاری ادراری، درمان التهاب مجاری ادرای و مثانه در خانم ها، التهاب باکتریایی مزمن مثانه، عفونت مجاری تحتانی تنفسی (بدتر شدن برونشیت)، سینوزیت، عفونت پوست و ساختارهای مربوط به پوست، عفونت مفاصل و استخوان، عفونت داخل شکمی (به همراه مترونیدازول)، درمان اسهال عفونی، درمان تب تیفوئید، درمان عفونت گونوره مجاری ادراری و گردن رحم، درمان نومونی، درمان تجربی تب های نوتروپنیک (به همراه پیپراسیلین)، صورت می پذیرد.
عمدتا به عنوان یک ضدالتهاب یا سرکوب کنندهی ایمنی در درمان بیماریهای مختلف با ریشهی آلرژیک، پوستی، غدد درونریز، خونی، التهابی، تومور، سیستم عصبی، کلیوی، تنفسی، روماتیسمی و خود ایمنی به کار میرود. ممکن است در درمان ادم مغزی، تورم مزمن، به عنوان یک داروی تشخیصی، تشخیص سندروم کوشینگ و ضد تهوع استفاده شود.
نئومایسین خوراکی جهت آماده سازی لوله گوارشی، درمان اسهال ایجاد شده با E.coli و درمان کمکی انسفالوپاتی کبدی تجویز می گردد.
آنتی بیوتیک کینولونی جهت درمان بدتر شدن برونشیت مزمن، ذات الریه اکتسابی از جامعه، عفونت پوست و ساختارهای وابسته، گونوره دهانه زخم و مجاری ادراری، عفونت مخلوط مجاری ادراری و دهانه رحم، بیماری التهابی شدید لگن، التهاب غیر پیشرفته مثانه و عفونت پیشرفته مجاری ادراری تجویز می گردد.
توجه: مصرف فلوروکینولون ها در درمان عفونت های گونوکوکی توصیه نمی شوند.
پلی میکسین B جهت درمان عفونتهای حاد آلودگیهای سیستم گوارش استفاده میشود.
شکل غیرخوراکی پلی میکسین B، با آنتی بیوتیکهای کم خطرتر و با سمیت کمتر جایگزین شده است تا نگه داشته شود و در شرایط عفونتهای تهدیدکننده ی زندگی (مننژیت بصورت داخل نخاعی) استفاده شود.
داروی استنشاقی توبرامایسین، جهت درمان سیستیک فیبروزیز تجویز می گردد. بعلاوه از این دارو جهت درمان عفونت های سودوموناسیپ استفاده می شود.