محققان دانشگاه لنکستر پژوهشی را ارائه کرده اند که در آن، فشار خون بالا به عنوان سیستم پیچیده ی مرتبط با پارامترهای همبستگی قطعی وابسته به زمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. با ثبت همزمان الکتروکاردیوگرام، سیستم تنفسی و جریان خون مویرگی و با مشاهده پویایی­ های وابسته به زمان، محققان قادر به تعیین دو شبکه متصل به هم و توصیف کننده سیستم های عروقی مرکزی و محیطی شدند و قدرت روحی و عملکردهای اتصالی را در سه گروه از افراد محاسبه کردند: افراد جوان سالم (حدود 20 ساله)، افراد سالخورده سالم (حدود 70 ساله) و بیماران سالخورده مبتلا به فشار خون بالا (حدود 70 ساله).

محققان دریافتند که ارتباط بین جریان خون و میزان تغییرپذیری ضربان قلب با افرایش سن کاهش می یابد و تقریبا در افراد مبتلا به فشار خون بالا از بین می رود. هنگامی که افراد سالخورده سالم با بیماران سالخورده مبتلا به پرفشاری خون مقایسه شدند، هماهنگی ضعیف تری در فعالیت های عضلانی عروق در افراد مبتلا به فشار خون مشاهده شد.

محققان به این نتیجه دست یافتند که مکانیسم های میکروسیرکولاسیونی که در عملکرد کارآمد و تطبیقی ​​سیستم های قلبی عروقی حائز اهمیت هستند، با داروهای ضد فشار خون فعلی به طور کامل به حالت عادی باز نمی ­گردند.