گلوکوم چیست؟

گلوکوم فشاری است که داخل چشم ایجاد می شود و به عصب بینایی صدمه میزند و منجر به از دست دادن بینایی می شود. با این حال، دانشمندان معتقد هستند که حتی در برخی از افراد که افزایش فشار چشم آنها درمان شده است، خطر کوری همچنان وجود دارد.

چرا حتی پس از درمان گلوکم، از خطر کوری در امان نیستیم؟

دکتر فنگ و همکارانش در مرکز گوش و چشم ماساچوست در بوستون و موسسه تکنولوژی ماساچوست واقع در کمبریج، بر روی این موضوع که چرا افراد مبتلا به گلوکوم، پس از پایان مراحل درمان و کاهش فشار چشم، برای همیشه از خطر کوری در امان نخواهند ماند! حتی از طرفی برخش افراد مبتلا به گلوکوم نیز دچار فشار داخلی چشم نیستند.

حتما بخوانید حساسیت کنتراست بینایی کم با نقص شناختی در زنان سالخورده گره خورده است

بنابراین می توان حدس زد که علت گلوکوم، فشار بر عصب بینایی نمی تواند باشد و شاید بتوان فعالیت سلول های ایمنی چشم را عامل آن دانست. ایمنی نیز با شیوع باکتری ممکن مورد تحدید قرار گرفته و موجب کاهش دید شود.

دکتر چن در این باره می گوید:

روش های درمانی پیشین، صرفا برای کاهش فشار چشم اثربخش بودند، اما ما می دانیم که حتی زمانی که بیماران مبتلا به گلوکوم درمان می شوند و فشار چشم آنها به حالت عادی بازگردانده می شود، ممکن است با ازدست دادن بینایی روبه رو شوند. امید برای پیدا کردن یک درمان برای گلوکوم و یا حتی برای ممانعت از پیشرفت آن به طور کامل وجود دارد.

محققان پس از تجزیه و تحلیل موشی ها از گلوکوم و نمونه های خون افراد مبتلا به نوعی گلوکوم معمولی، مکانیزمی را که منجر به از دست دادن بینایی پیشرونده و مانا می شود، شناسایی کردند.

نویسندگان توضیح می دهند که هنگامی که فشار بیش از حد در چشم ایجاد می شود، بیان نوعی از پروتئین که به عنوان "پروتئین شوک حرارت" یا "پروتئین استرس" شناخته شده را تحریک می کند که نقش مهمی در پاسخ های ایمنی خاص ایفا می کند.

هنگامی که این پروتئین ها آزاد می شوند، سلول های عصبی معروف به "memory T" به سرعت پاسخ می دهند و این کار را با حمله به سلول های گانگلیونی شبکیه انجام می دهند، که نوعی از نورون هایی است که تحریک های بینایی را از سلول های دریافت کننده نور دریافت می کنند و سپس این اطلاعات را به مغز انتقال می دهند تا رمزگشایی شود. در نتیجه حمله سلول های T، عصب بینایی آسیب دیده و از بین رفتن بینایی اتفاق می افتد.