اسلتامیویر | Oseltamivir

این دارو برای موارد زیر استفاده می شود:

• درمان بیماری حاد غیر پیچیده ایجاد شده بر اثر عفونت آنفولانزا (A یا B) در اطفال بزرگتر از ۱ سال و بزرگسالانی که به مدت کمتر از ۲ روز علامت‌دار بوده‌اند؛

• پیشگیری از عفونت آنفولانزا (A یا B) در اطفال بزرگتر از 1 سال و بزرگسالان.

کمیته مشورتی ایمن‌سازی (ACIP) توصیه میکند درمان برای گروه‌های زیر در نظر گرفته شود:
 

• افرادی با بیماریهای شدید، کمپلیکه یا پیش‌رونده

• بیماران بستری شده در بیمارستان

• افرادی که در معرض خطر بالایی برای عوارض ناشی از آنفولانزا هستند:

1. کودکان کوچکتر از 2 سال (بیشترین خطر در کودکان کوچکتر از 6 ماه)

2. افراد بالغ بزرگتر از 65 سال

3. افراد مبتلا به اختلالات مزمن ریوی (شامل آسم) یا سیستم قلبی عروقی (به جز فشار خون بالا)

4. افراد مبتلا به بیماریهای مزمن متابولیک (شامل دیابت شیرین)، بیماریهای کبدی، اختلال عملکرد کلیوی، اختلالات خونی (شامل بیماریهای سیکل سل)، سرکوب سیستم ایمنی (شامل سرکوب ایجاد شده توسط داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی یا HIV)

5. افراد مبتلا به اختلالات نورولوژیک/نوروماسکولار (شامل اختلالاتی مثل آسیب به نخاع، تشنج، سربرال پالسی، سکته مغزی، عقب ماندگی ذهنی، تاخیر در رشد متوسط تا شدید یا دیستروفی عضلانی) که ممکن است عملکرد تنفسی یا توانایی دفع ترشحات تنفسی را مختل کنند یا خطر آسپیراسیون را افزایش دهند.

6. زنان باردار یا بعد از زایمان (کمتر یا مساوی 2 هفته بعد از زایمان)

7. افراد کمتر از 19 سال که به مدت طولانی آسپیرین مصرف کرده‌اند

8. بومی‌های آمریکا (سرخپوستها) یا بومی‌های آلاسکا

9. افراد بسیار چاق (BMI بیشتر یا مساوی 40)

10. افراد ساکن مراکز پرستاری یا بقیه مراکز نگهداری
     

همچنین بیماران سرپایی که قبلا سالم بوده‌اند و پرخطر محسوب نمیشوند و اکنون آنفولانزای تایید شده یا مشکوک دارند، بر اساس قضاوت بالینی میتوانند در 48 ساعت اول شروع علایم درمان را دریافت کنند.

ACIP توصیه میکند پیشگیری در گروه‌های زیر در نظر گرفته شود:

-پیشگیری بعد از تماس میتواند برای خانواده یا افراد دیگری که در تماس نزدیک با موارد تایید شده‌ی آنفولانزا یا موارد مشکوک به آنفولانزا بوده‌اند، و در معرض خطر بالاتری برای عوارض ناشی از آنفولانزا هستند و علیه گونه‌های رایج در زمان تماس واکسینه نشده‌اند، در نظر گرفته شود.

-پیشگیری بعد از تماس میتواند برای پرسنل مراقبت سلامت که واکسینه نشده‌اند و در محل کار و بدون تجهیزات محافظت‌کننده در معرض بیماری قرار گرفته‌اند، در نظر گرفته شود.

-پیشگیری قبل از تماس باید فقط در کسانی استفاده شود که در معرض خطر خیلی بالای عوارض ناشی از آنفولانزا هستند و در مواقعی که خطر زیادی برای تماس با بیماری وجود دارد، نمیتوانند به روش دیگری محافظت شوند.

-همچنین زمانی که نیاز است شیوع ناگهانی بیماری کنترل شود، پیشگیری باید به همه‌ی افراد واجد شرایط مستقر در مراکزی که از بیماران پرخطر نگهداری میکنند، اعمال شود.

ACIP توصیه میکند که درمان و پیشگیری میتواند در صورت مورد مصرف داشتن به اطفال کوچکتر از 1 سال داده شود.

این دارو برای پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا نمی باشد.