ایجاد ایمنی غیر فعال در برابر هپاتیت B به دنبال: تماس شدید با خون حاوی آنتی ژن هپاتیت B، تماس نوزاد قبل از تولد با آنتی ژن در مادر مبتلا به بیماری، تماس جنسی با فرد آنتی ژن مثبت، تماس خانگی با افرادی که هپاتیت شدید دارند.
پیشگیری از بروز مجدد هپاتیت B ویروسی پس از پیونرپد کبد در بیمار پیوندی با آنتی ژن مثبت
توجه: ایمونوگلوبین هپاتیت B جهت درمان عفونت شدید فعال هپاتیت B نمی باشد و در درمان عفونت مزمن فعال نیز موثر نمی باشد.
ایجاد ایمنی غیر فعال در برابر هپاتیت B به دنبال: تماس شدید با خون حاوی آنتی ژن هپاتیت B، تماس نوزاد قبل از تولد با آنتی ژن در مادر مبتلا به بیماری، تماس جنسی با فرد آنتی ژن مثبت، تماس خانگی با افرادی که هپاتیت شدید دارند.
پیشگیری از بروز مجدد هپاتیت B ویروسی پس از پیونرپد کبد در بیمار پیوندی با آنتی ژن مثبت
توجه: ایمونوگلوبین هپاتیت B جهت درمان عفونت شدید فعال هپاتیت B نمی باشد و در درمان عفونت مزمن فعال نیز موثر نمی باشد.
درمان سندروم های نقص ایمنی اولیه (عدم وجود گاماگلوبولین ژنتیکی، سندروم نقص ایمنی ترکیبی شدید، نقص ایمنی متغیر شایع، نقص ایمنی وابسته به کروموزوم x، اختلال ایمنی وابسته به x، سندروم ویسکات آلدریچ
درمان پورپورای ترمبوسیتوپنیک ایمنی بدون علت شدید یا مزمن (تشکیل لکه های خونی زیر پوست)
درمان پلی نوروپتی دمیلینه کننده التهابی مزمن
پیشگیری از آنوریسم عروق کرونری وابسته به سندروم کاواساکی
پیشگیری از عفونت باکتریایی در کسانی که گاماگلوبولین آنها کم است و/یا عفونت باکتریایی مزمن همراه لوکمیای لمفوسیتیک مزمن لنفوسیت های بی
پیشگیری از عفونت های شدید در نقص ایمونوگلوبولین
ایجاد ایمنی غیر فعال در افراد حساس شامل موارد زیر:
هپاتیت A: پیشگیری قبل از تماس، جهت بعد از تماس؛ مصرف به مدت ۱۴ روز و قبل از بروز تظاهرات بیماری
سرخک: استفاده به مدت ۶ روز در فرد غیر واکسینه شده که قبلا به سرخچه مبتلا نشده است
سرخچه: پیشگیری پس از تماس با عامل بیماری (طی ۷۲ ساعت) جهت کاهش خطر عفونت و آسیب های کشنده در خانم های باردار که تمایل به سقط جنین ندارند.
آبله مرغان: جهت افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی، زمانی که ایمونوگلوبولین آبله مرغان موجود نباشد.
درمان سندروم های نقص ایمنی اولیه (عدم وجود گاماگلوبولین ژنتیکی، سندروم نقص ایمنی ترکیبی شدید، نقص ایمنی متغیر شایع، نقص ایمنی وابسته به کروموزوم x، اختلال ایمنی وابسته به x، سندروم ویسکات آلدریچ
درمان پورپورای ترمبوسیتوپنیک ایمنی بدون علت شدید یا مزمن (تشکیل لکه های خونی زیر پوست)
درمان پلی نوروپتی دمیلینه کننده التهابی مزمن
پیشگیری از آنوریسم عروق کرونری وابسته به سندروم کاواساکی
پیشگیری از عفونت باکتریایی در کسانی که گاماگلوبولین آنها کم است و/یا عفونت باکتریایی مزمن همراه لوکمیای لمفوسیتیک مزمن لنفوسیت های بی
پیشگیری از عفونت های شدید در نقص ایمونوگلوبولین
ایجاد ایمنی غیر فعال در افراد حساس شامل موارد زیر:
هپاتیت A: پیشگیری قبل از تماس، جهت بعد از تماس؛ مصرف به مدت ۱۴ روز و قبل از بروز تظاهرات بیماری
سرخک: استفاده به مدت ۶ روز در فرد غیر واکسینه شده که قبلا به سرخچه مبتلا نشده است
سرخچه: پیشگیری پس از تماس با عامل بیماری (طی ۷۲ ساعت) جهت کاهش خطر عفونت و آسیب های کشنده در خانم های باردار که تمایل به سقط جنین ندارند.
آبله مرغان: جهت افراد مبتلا به نقص سیستم ایمنی، زمانی که ایمونوگلوبولین آبله مرغان موجود نباشد.
بخشی از برنامه‌ی "پیشگیری بعد از تماس" برای افرادی که در تماس با هاری بوده‌اند. باعث ایجاد ایمنی غیرفعال میشود تا زمانی که ایمنی فعال از طریق واکسن هاری به وجود بیاید. برای مصرف در افرادی با سابقه‌ی واکسیناسیون قبل از تماس، سابقه‌ی پیشگیری بعد از تماس، یا واکسیناسیون قبلی با واکسن هاری و مستندسازی پاسخ آنتی بادی، مناسب نیست.
پیشگیری از کزاز پس از آسیب؛زمانی که شرایط قبلی واکسیناسیون مشخص نباشد.
کمیته ایمنی سازی، ایمنی سازی غیرفعال توسط ایمونوگلوبین کزاز را در موارد زیر توصیه می کند:
افرادی که زخم آنها تمیز نیست یا کوچک است یا افرادی که در آنها منع مصرف توکسوئیدهای کزاز وجود دارد و یک دوره اولیه واکسیناسیون توسط توکسوئیدهای کزاز را تمام نکرده اند.
افرادی که در حوادث سهمگین مثل بمب گذاری زخمی شده اند که زخم آنها نفوذ کننده است و پوست آنها آسیب دیده است و در ۵ سال گذشته یادآور واکسن کزاز دریافت نکرده اند، مصرف این دارو بایستی جهت افراد بزرگتر از ۶۰ سال نگه داشته شود.