تیزانیدین

این دارو برای درمان اسپاسم  های عضلانی ناشی از شرایط خاص (مانند مولتیپل اسکلروزیس ، آسیب نخاعی) استفاده می شود.
مکانیسم این دارو با شل کردن ماهیچه ها میباشد.

در صورتی که یک دوز را مصرف نکردید، اگر طی یک ساعت متوجه شدید، به محض یادآوری دوز فراموش شده را مصرف کنید. در صورتی که طی یک ساعت متوجه از دست دادن دوز نشدید، از دوز فراموش شده بگذرید و طبق برنامه اصلی مصرف کنید.

• دوز را دو برابر نکنید.
• از مصرف الکل اجتناب کنید.

این دارو ممکن است عوارض ذیل را ایجاد کند: گیجی، نگرانی، بی خوابی، خواب آلودگی در طول روز، افت فشار وضعیتی، تهوع، استفراغ، خشکی دهان، زخم دهانی، ناراحتی معده.موارد ذیل را گزارش دهید: گیجی مداوم، عوارض گوارشی، درد قفسه سینه، ضربان قلب، اختلال عصبی (توهم، گیجی و اغتشاش) ، ضعف عضلانی، لرزش، دانه های پوستی، سختی در نفس کشیدن

این دارو را طبق دستور پزشک ، معمولاً هر 6 تا 8 ساعت مصرف کنید.

مقدار مصرف بر اساس وضعیت پزشکی ، پاسخ به درمان و سایر داروهایی که ممکن است مصرف کنید ، تعیین می شود. حتماً در مورد تمام محصولاتی که استفاده می کنید (از جمله داروهای تجویزی ، داروهای بدون نسخه و محصولات گیاهی) به پزشک و داروساز خود اطلاع دهید. برای کاهش خطر عوارض جانبی ، ممکن است پزشک شما را راهنمایی کند که این دارو را با دوز کم شروع کنید و به تدریج دوز خود را افزایش دهید. دستورات پزشک خود را با دقت دنبال کنید.

هشدار:بیش از 36 میلی گرم در روز یا بیش از 3 دوز در یک دوره 24 ساعته مصرف نکنید.

مصرف این دارو با غذا یا معده خالی سبب تغییرات قابل توجه بالینی در جذب و سایر پارامترهای فارماکوکینتیک می شود. بنابرین بیمار بایستی همیشه دارو را به یک شیوه مصرف کند (یا با معده خالی یا با معده پر).
همچنین تغییر حالت از کپسول به قرص شبیه تغییر قابل ملاحظه در غلظت می شود. باز کردن کپسول و پاشیدن محتوای آن در دهان یا خوردن کپسول درسته تغییر قابل ملاحظه ای در جذب ایجاد می کند. بنابرین نحوه مصرف دارو هم همیشه باید به یک صورت باشد. 

اگر به طور ناگهانی مصرف این دارو را متوقف کنید ، ممکن است علائم ترک (مانند اضطراب ، لرزش ، افزایش فشار خون/ضربان قلب/کشش عضلات) را داشته باشید. برای جلوگیری از علائم ترک ، پزشک ممکن است دوز شما را به آرامی کاهش دهد. اگر از تیزانیدین به مدت طولانی یا در دوزهای بالا استفاده کرده اید ، احتمال بروز علائم ترک آن بیشتر است. در صورت قطع دارو فوراً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی:

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی ندارند.

خشکی دهان ، خواب آلودگی ، سرگیجه ، سبکی سر ، یبوست ، ضعف و خستگی ممکن است رخ دهد. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض ، سریعاً به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

برای رفع خشکی دهان ، آب نبات سفت (بدون قند) یا یخ بمکید ، آدامس (بدون قند) بجوید ، آب بنوشید یا از جایگزین بزاق استفاده کنید.
برای کاهش خطر سرگیجه و سبکی سر ، هنگام بلند شدن از حالت نشسته یا دراز کشیده به آرامی بلند شوید.

در صورت بروز هرگونه عارضه جانبی جدی ، از جمله: غش ، تغییرات روحی و روانی (مانند توهم) ، کند شدن،نامنظم شدن ضربان قلب ، تغییرات بینایی (مانند تاری دید) ، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

تیزانیدین به ندرت باعث بیماری کبدی بسیار جدی (به ندرت کشنده) شده است. در صورت بروز علائم بیماری کبدی ، از جمله: تهوع/استفراغ مداوم ، درد شدید معده/شکم ، تیره شدن ادرار ، زرد شدن چشمها/پوست ، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید.

واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال ، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی ، فوراً از پزشک کمک بگیرید ، از جمله: بثورات ، خارش و تورم (به ویژه صورت،زبان،گلو) ، سرگیجه شدید ، مشکل تنفس.